من از دل یک سردرگمی وارد دنیای هنر شدم..دختری بودم که همیشه میگفتند باهوش است.اما هیچوقت جای خودش رو میان فرمول ها و درس های یکنواخت پیدا نکرد.تا وقتی که یک پیشنهاد ساده,مسیرم را به سمت هنرستان برد..جایی که برای اولین بار جس کردم “اینجا,شاید همان جایی هست که باید باشم”…

از اولین طراحی ها با استرس و دلهره,تا خرید اولین دوربین و لب تاب با سختی و عشق خانواده..قدم به قدم وارد جهانی شدم که هرروزش بوی کشف و شوق میداد..

دانشگاه برای من فقط کلاس و پروژه نبود;تبدیل شد به میدانی برای تجربه کردن:سفال,تصویرسازی,نمایشگاه ها,پروژه های گروهی و تمام چیزهایی که روح مرا ساختند…

این فصل,روایت تولد یک هنرمند است…